Als iemand mij vraagt of ik geïrriteerd word als mensen me niet verstaan, is mijn standaardantwoord: “Nee, dat mensen mij soms niet verstaan, daaraan ben ik al lang gewend, maar zij moeten wel moeite doen om naar mij te luisteren. Zelfs familieleden vinden het soms moeilijk om mij te verstaan, vooral als ik moe ben en ik nog wat onduidelijker praat.”
Waar ik niet aan kan wennen is hoe mensen communicatie met mij afbreken, zodra ze niet snappen wat ik bedoel. In plaats van mij te vragen om het te herhalen, zeggen ze: “Ja, ja, ja”, terwijl ze er niets van hebben begrepen, of ze verbreken de telefoonverbinding als ze mij niet kunnen verstaan.
Laatst zei iemand tegen mij, omdat zij moeite had om mij te verstaan, dat zij vond dat ik beter geen deel kon nemen aan een Zoom-vergadering, waarin mensen met een beperking gingen discussiëren over toegankelijkheid. Dit nota bene namens een organisatie wiens missie het is om zich in te zetten voor mensen met een handicap.
Toen ik dit hoorde had ik al geen zin meer om mijn mening met deze doelgroep te delen of met haar verder te praten. Het was me duidelijk dat zij geen moeite zou doen of tijd zou investeren in het vinden van een oplossing, waarbij ik wél aan de Zoom discussie deel kon nemen. Het interesseerde haar ook niet wat mijn meningen waren, anders had zij mij gevraagd om ze te delen via de chat of email.
Ik moest denken aan een vrouw die, nadat ze me drie keer vroeg om mezelf te herhalen en me nog steeds niet verstond, zei: “Het maakt toch niet uit.” Zo een reactie laat blijken dat wat ik te vertellen had toch niet belangrijk was. Ik was vastbesloten haar te laten begrijpen wat ik zei en wat ik wilde, dus probeerde ik het nog eens met handen en voeten. Uiteindelijk werd haar alles duidelijk.
Waarom is het dat wij wel de tijd nemen om het brabbelen van een kind te verstaan, terwijl we het onduidelijke praten van een volwassene afwijzen? Misschien zijn kinderen leuker om naar te luisteren dan iemand met een scheve mond met een tong die niet goed beweegt om de juiste klanken te maken.
Waarom hebben we meer geduld met buitenlanders die vaak een vertalingsapp moeten gebruiken, terwijl we de woorden invullen voor iemand die een letterbord gebruikt om te communiceren? Misschien is het gemakkelijker en sneller om naar een app of computer te luisteren dan de spastische handen te volgen van iemand die naar letters wijzen om woorden van een zin te vormen.
Het lijkt alsof mensen haast hebben als ze naar iemand luisteren die een spraakprobleem heeft. Jarenlang dacht ik dat het allemaal aan mij lag. Ik praat onduidelijk, maar ik ben niet onverstaanbaar. Die conclusie heb ik getrokken uit mijn ervaring met de mensen die niet zijn afgehaakt. Het is me tenslotte ook gelukt om tien jaar lang vanuit Nederland mantelzorger te zijn voor mijn moeder die in New York woonde. Slechts een enkele keer werd de telefoonverbinding verbroken omdat men mij niet kon verstaan of omdat men de moeite niet nam om mij te verstaan.
Een bijzonder mens zei eens: “Christine kan er niets aan doen hoe zij praat. Soms is er te veel lawaai, of is zij gespannen en dan lukt het mij ook niet altijd om haar te verstaan. Maar het is mijn taak om te proberen haar te verstaan. Ik moet de tijd en rust nemen om goed naar haar te luisteren. Dan lukt het ook wel.” Voor zo iemand ben ik ontzettend dankbaar!
Marion van Tongerloo – “Wauw Christine ik ben diep onder de indruk hoe jij dit allemaal kunt verwoorden en allemaal zo waar!! Het is soms ook moeilijk om iemand te willen begrijpen en mensen hebben tegenwoordig geen geduld meer, Helaas.”
Dikkie Beumer – “Zoevendemamma Christine Regler-Martens, Ben het met je eens, als men iets anders spreekt dat de mensen geen moeite nemen om goed te luisteren. Op MPS Zonnebloem hebben we daar geen moeite mee gehad. We hebben daar veel gelachen en overal over gepraat.”
Ali Hasan Khadem Khadem – “Je bent een geweldig persoon, intelligent, en je hebt veel vertrouwen in jezelf, en je bent ambitieus en wilskrachtig. Ik heb dit allemaal ontdekt omdat ik een tijdje dicht bij je was, en je persoonlijkheid moet bestudeerd worden, omdat dat zo zelden is. Niet alleen jij wordt blootgesteld aan dergelijke acties en gedrag van anderen, we worden allemaal blootgesteld aan ander gedrag.”